Françoise Helmer - de Bruin

Onbewust en steeds meer bewust ben ik altijd al bezig geweest met het zoeken naar een verbinding tussen het rationele en het intuïtieve. Als kind was ik altijd al heel gevoelig; het aanvoelen van mensen, situaties en onderliggende gevoelens kon soms best overweldigend zijn. Het cognitieve en het rationele hielpen mij om verbanden te leggen, om te onderbouwen wat ik bedoelde en om mezelf neer te kunnen zetten in de wereld. Mijn ouders boden mij de basis en de ruimte om beide kanten te kunnen gaan ontwikkelen. Een wetenschappelijke studie aan de ene kant, opleidingen in intuïtie, energie en healing aan de andere kant.

Na mijn studie wilde ik graag leren in de praktijk. Ik ben begonnen met werken op een behandelgroep voor jonge kinderen met gedrags- en ontwikkelingsproblemen, en langzamerhand ging ik steeds meer richting het begeleiden van ouders. Als ambulant begeleider ben ik bij heel veel verschillende gezinnen thuis geweest. Van de kinderen leerde ik om verder te kijken dan het gedrag, om echt in verbinding te gaan en contact te maken, en van de ouders leerde ik om verder te kijken dan de eerste indruk, om het grotere systeem te zien achter hen.

Ondertussen werd mijn rationele kant nieuwsgierig naar het hoe en waarom. Het echt willen begrijpen waarom iemand zich zo gedraagt, in plaats van gedrag aan- of af te leren.

Een eerste opleiding in systemisch werken bij Yol Kuijer maakte voor mij duidelijk hoe ons familiesysteem ons dagelijkse gedrag beïnvloedt. Hoe we vast kunnen zitten in bepaalde patronen en hoe alles weer gaat stromen als we zien wat gezien wil worden en we weer op onze eigen plek gaan staan. De opleiding ‘Opstellingen met Kinderen en Jongeren’ door Ingrid Dykstra, bracht voor mij heel veel samen, en naast dat het mij persoonlijk heel veel inzichten heeft gegeven, kon ik er ook direct praktisch mee aan de slag in mijn werk.

Na een heel wetenschappelijk en gedragsmatig onderzoek naar huilbaby’s tijdens mijn studie, bleven er bij mij ook altijd nog vraagtekens hangen over hoe wij in onze maatschappij omgaan met baby’s. Toen ik zelf moeder werd, merkte ik dat mijn eigen gevoel vaak in conflict was met heersende opvattingen. Gelukkig kon ik mijn eigen gevoel toen al goed volgen, en ook al kon ik nog niet altijd verklaren waarom, we volgden toch onze eigen weg. Marjella Duiker en Martine Bökkers kwamen later op mijn pad, en boden mij met hun opleiding ‘Geboorte in Kaart’ onderbouwing voor mijn gevoel. De wereld van de prenatale psychologie en geboortepatronen ging voor me open; gedrag van baby’s, kinderen én volwassenen werd logisch voor mij en het kwam allemaal samen. Ook Anna Verwaal is een grote inspiratiebron geweest die mij met haar lezingen diep heeft geraakt.

In 2017 ben ik naast mijn werk in de jeugdzorg begonnen met mijn eigen praktijk, en de afgelopen jaren werk ik alleen nog als zelfstandige. Tegenwoordig begeleid ik niet alleen meer ouders en kinderen, maar juist ook veel mensen met vragen over hun eigen ontwikkeling, werk of relatie komen bij mij terecht. Ik probeer trouw te blijven aan mijn gevoel of een hulpvraag wel of niet passend is, en ik bied graag guidance aan de mensen die op mijn pad komen.

Met veel plezier en passie luister ik oprecht naar je, en puzzel ik graag met je mee om jouw proces inzichtelijk te maken!