Wanneer iets ons triggert, kan onze ‘kleine ik’ in paniek raken. De leeftijd waarop je iets soortgelijks hebt meegemaakt, is dan ook de leeftijd waarop je je voelt. Een kind van 6 dat iets overweldigends meemaakt en de bescherming van mama zoekt bijvoorbeeld. Zo voel je je dan ook. Je voelt je niet bij machte om het zelf aan te kunnen. Je hebt je mama nodig om je gerust te stellen en jouw emoties te co-reguleren. Maar wat nu als je 40 bent en je voelt je plotseling als dat meisje van 6?
Je zoekt dat wat je nodig hebt dan wellicht in je partner, een vriendin of wellicht zelfs daadwerkelijk weer bij je moeder. Maar het past niet meer. De ander kan je gedrag niet helemaal plaatsen, maakt zich misschien zelfs zorgen om je en voelt dat hij/zij jou niet kan geven wat je daadwerkelijk nodig hebt. Je voelt je alleen en onbegrepen. Je kunt je terugtrekken uit je relatie of boos worden omdat de ander jou niet helpt.
Je hebt het in jezelf te zoeken. Door de ‘kleine ik’ te herkennen en de gevoelens van de kleine ik te erkennen, kun je onderscheid maken tussen de grote en de kleine ik. De grote jij weet het allerbeste wat de kleine jij nodig heeft. Kun jij jezelf vasthouden en geruststellen op zo’n moment?
In een individuele opstelling kun je daadwerkelijk voelen hoe het is om jouw kleine ik te zijn en te voelen wat hij of zij nodig heeft. We zien en erkennen deze gevoelens en behoeften. Ook kun je daarnaast de grote ik neerleggen en voelen hoe het is vanuit die positie. Door vanuit de grote ik – positie, de kleine ik vast te houden en hem gerust te stellen, activeer je de grote ik. De grote ik is de enige die daadwerkelijk voor de kleine ik kan zorgen. De kleine ik wil gezien worden, gerustgesteld worden en weer integreren in de grote ik.
Maar om in dit proces te kunnen komen, mag je natuurlijk wel delen met anderen en anderen om hulp vragen. Met wie kan jij echt praten, met wie kan jij hardop eigenlijk aan jezelf vertellen wat er in je omgaat?
De oplossing, de vervulling van de behoefte die je diep van binnen hebt, dien je in jezelf te vinden. Niet in de ander. Maar om daar te komen kan het wel helpen om met anderen te delen hoe het echt met je is, wat je voelt. De ander gaat het je niet geven, de ander lost het niet voor je op. Maar de ander kan er wel voor je zijn, naar je luisteren, en je op weg helpen op het pad naar jezelf.
Je moet het zelf doen. Maar je hoeft het niet alleen te doen...
💖
Reactie plaatsen
Reacties